-
1 odun
дрова́ (мн) поле́но (с)* * *1) дрова́; поле́ноodun kesmek — пили́ть дрова́
odun kırıcı — дровосе́к
odun kırmak — коло́ть / руби́ть дрова́
odun yarmak — коло́ть дрова́
2) перен. дуби́на, о́лух••
См. также в других словарях:
baltacı — is. 1) Balta yapan veya satan kimse 2) Odun kırıcı 3) esk. Yangın söndürme kuruluşlarında balta kullanan er, baltalı 4) tar. Önceleri sefer sırasında çalılık ve ormanlık yerleri temizlemek, yol açmak, çadırları kurup kaldırmak, yükleri bindirip… … Çağatay Osmanlı Sözlük
